در روزهایی که انتقاد سازنده و مطالبهگری شفاف، ارکان اصلی پویایی یک جامعه دانسته میشود، شهرستان دیر شاهد رویارویی کمسابقه میان فعالان اجتماعی و دستگاههای اجرایی است. شکایت شهرداری بندر دیر علیه بهروز حقیقت، یکی از مطالبهگران شناختهشده این شهرستان، نهتنها سکوت به همراه نیاورده، بلکه موجی از واکنشها و انتقادهای مردمی را در شبکههای اجتماعی و محافل عمومی ایجاد کرده است.
شهروندان دیر معتقدند حقیقت در سالهای گذشته نقش مهمی در پیگیری مشکلات شهری، ضعف زیرساختها و نقد عملکرد مدیران داشته و این شکایت را تلاشی برای محدود کردن صدای مردم میدانند. بسیاری از فعالان اجتماعی نیز هشدار میدهند که چنین برخوردهایی میتواند فضای مطالبهگری در شهرستان را تضعیف و فرآیند نظارت مردمی را مختل کند.
از سوی دیگر، رضا حقشناس، دیگر مطالبهگر دیر، با انتقاد شدید از روند انتصابات دوره پیشین فرماندار بهویژه نصب نزدیکان فرماندار سابق، تأکید کرده که این مداخلات باعث کندی پروژهها و ایجاد بیاعتمادی عمومی شده است.
او میگوید: وقتی جایگاه تخصص و شایستگی به روابط شخصی واگذار شود، نتیجهای جز توقف توسعه شهری نخواهد داشت.
منتقدان میگویند در شهری مانند دیر که هنوز با چالشهای جدی زیرساختی روبهروست، دستگاههای اجرایی باید شفافیت را تقویت و گفتوگو با شهروندان را جایگزین برخورد قضایی کنند.
در نهایت، آنچه این روزها بیش از هر چیز بر زبان مردم دیر جاری است، این حقیقت ساده اما مهم است که هیچ شهری بدون مطالبهگر زنده نمیماند.
فعالانی چون حقیقت و حقشناس، نمایندگان صدای مردمی هستند که خواهان پیشرفت، عدالت اداری و مدیریت پاسخگو هستند؛ صدایی که نه باید سرکوب شود و نه نادیده گرفته شود، بلکه باید شنیده و تقویت گردد.
