در دل بزرگ‌ترین قطب انرژی کشور، جایی که پروژه‌های عظیم اقتصادی چون پارس جنوبی جریان دارند، نه فقط ماشین‌آلات سنگین، بلکه ایده‌های تحول‌آفرین نیز در حال حرکت‌اند. یکی از این ایده‌ها، از سوی مهدی شریعت، مدیر فناوری اطلاعات شرکت POMC شکل گرفته است. او با نگاهی فراتر از مرزهای فنی و سازمانی، مسئولیت اجتماعی را به عنوان بخشی از هویت حرفه‌ای خود تعریف کرده و آن را به‌صورت عملیاتی در بستر محلی اجرا کرده است.
مهدی شریعت، که در پروژه‌های کلیدی در مناطق کنگان، عسلویه، اهواز و دهدشت فعالیت دارد، در اقدامی داوطلبانه (در خارج از ساعات اداری)، دوره‌های آموزشی برنامه‌نویسی، طراحی وب و هوش مصنوعی را برای نوجوانان مستعد کنگان راه‌اندازی کرده است.
این دوره‌ها در مراکز آموزشی دبیرستان استعدادهای درخشان علامه حلی و هنرستان فنی و حرفه‌ای ام‌ابیها (آموزشگاه رشد) در حال اجراست.
ارتقاء مهارت‌های دیجیتال نوجوانان و توانمندسازی آن‌ها برای ورود به دنیای فناوری‌های نوین. در شرایطی که بسیاری از نوجوانان این منطقه به منابع آموزشی باکیفیت دسترسی ندارند، این اقدام گامی مهم در جهت عدالت آموزشی به شمار می‌رود.
شریعت در گفت‌وگو با خبرنگار سورا می‌گوید: در شرایطی که شرکت‌های بزرگ از منابع عظیم اقتصادی این منطقه بهره‌مندند، ما وظیفه داریم بخشی از این ظرفیت را صرف توانمندسازی نسل آینده کنیم. توسعه محلی تنها از مسیر مشارکت فعال اجتماعی شرکت‌ها می‌گذرد.
دوره‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که نه فقط جذاب و قابل درک برای نوجوانان باشند، بلکه بر مبنای پروژه و مهارت واقعی شکل گرفته‌اند.
ارسال تمرین‌ها، انجام پروژه‌های عملی، دریافت بازخوردهای مستمر، و نهایتاً دریافت گواهی پایان دوره، بخشی از ساختار حرفه‌ای این آموزش‌هاست؛ الگویی که از آموزش صرف عبور کرده و به مهارت‌افزایی واقعی رسیده است.
این اقدام، تنها یک حرکت فردی نیست. الگویی است برای آنکه چگونه می‌توان از دل صنعت، الهام‌بخش حرکت‌های انسانی و اجتماعی شد. در شرایطی که بسیاری از برنامه‌های مسئولیت اجتماعی (CSR) در ایران صرفاً در سطح شعار باقی می‌مانند، عملکرد مهدی شریعت نشان می‌دهد که با اندکی دغدغه می‌توان تحولی پایدار رقم زد.
امیدوارم این حرکت به الگویی فراگیر میان دیگر مدیران صنعتی کشور بدل شود. ما هر چقدر هم در صنایع ملی پیشرفت کنیم، اگر روی نسل آینده سرمایه‌گذاری نکنیم، این پیشرفت‌ها پایدار نخواهند ماند.
