گروهی از صیادان بومی روستاهای ساحلی ملگنزه، دمیگز شمالی و جنوبی و روستای کالو که تنها منبع درآمدشان صیادی است، از حضور قایق‌های تفریحی و صیادی فاقد هویت که متعلق به افراد غیر بومی است، به شدت گلایه دارند.
این صیادان می‌گویند که با شرایط اقتصادی دشوار، آلودگی‌های زیست‌محیطی و نبود حمایت‌های مالی، امکان تغییر شغل برایشان وجود ندارد و تنها امیدشان به دریا است.
آن‌ها در نامه‌ای که خطاب به مسئولان از جمله مرزبانی، شیلات، اداره اطلاعات سپاه و دادگستری استان بوشهر نوشته‌اند، تأکید کرده‌اند که برخی افراد غیر بومی از بندر بوشهر و دلوار که دارای مشاغل پردرآمد و حتی بازنشسته ادارات دولتی هستند، بدون مجوز اقدام به صید غیرقانونی کرده‌اند.
این افراد با استفاده از روش‌های غیرمجاز، ماهی‌های کوچک با وزن 100 تا 200 گرم را شکار کرده و باعث نابودی اکوسیستم دریایی و کاهش جمعیت ماهیان شده‌اند، که این موضوع معیشت صیادان بومی را به خطر انداخته است.
علاوه بر این، صیادان بومی مدعی هستند که این افراد با رفتارهای توهین‌آمیز و تهدیدهای مکرر، فضا را برای آن‌ها ناامن کرده‌اند، تا جایی که برخی از صیادان مجبور شده‌اند وسایل صیادی خود را بفروشند و خانه‌نشین شوند.
آن‌ها همچنین از آسیب زدن به ابزار و تجهیزات صیادی و حتی تخریب مکان‌های مخصوص صید توسط این افراد خبر داده‌اند.
یکی دیگر از مشکلاتی که صیادان مطرح کرده‌اند، اتراق چندروزه افراد غیربومی در ساحل، برپایی چادر، تخریب محیط زیست و انجام کارهای غیراخلاقی است که وجهه اجتماعی این مناطق را تحت‌الشعاع قرار داده است.
صیادان بومی از مسئولان، به‌ویژه مرزبانی و شیلات شهرستان دیر، خواستار برخورد قاطع با این قایق‌های غیرمجاز و جلوگیری از ادامه فعالیت آن‌ها هستند. آن‌ها می‌گویند که اگر اقدامی صورت نگیرد، معیشتشان بیش از پیش نابود شده و این روستاهای ساحلی با بحران بیکاری و مهاجرت اجباری مواجه خواهند شد.
صیادان دیر، چشم‌انتظار عدالت و حمایت مسئولان هستند تا دریای آن‌ها دوباره به منبع روزی تبدیل شود، نه عرصه‌ای برای افراد سودجو که بدون مجوز، حقوق بومیان را تضییع می‌کنند.
