بردخون، بردخون، بردخون…
بخشی در جنوب استان بوشهر که این روزها زیر لایه‌ای از گردوغبار محلی مدفون شده و مردمش با هر نفس خاک می‌خورند. با شروع فصل گرم، ریزگردهای محلی نفس مردم را بریده و شهر را به خفقان کشانده است.
آقای استاندار، نماینده و فرماندار محترم!
چه زمانی قرار است صدای مردم بردخون شنیده شود؟ چرا هر مسئولی که به بردخون می‌آید، به‌جای ارائه راهکار اساسی، تنها به دریافت حقوق ماهیانه، نرم‌کردن صندلی چرخدار و تعویض میز اداری اش با روکش چرم بسنده می‌کند؟
ریزگردهایی که منشاء اصلی آن زمین‌های بایری است که بر اثر خشکسالی و چرای بی‌رویه دام‌ها در اطراف رودخانه مند و محدوده روستاهای زیارت ساحلی تا کردوان رها شده‌اند. بخش دیگری نیز از شوره‌زارهای منطقه حفاظت‌شده مند و منطقه سورا برمی‌خیزد. اما دریغ از اقدامی اساسی از سوی محیط زیست، منابع طبیعی یا هر کدام از مسئولان محلی و استانی.
مردم بردخون در گرم‌ترین روزهای سال، زیر گردوغبار خفه می‌شوند و هیچ‌کس صدای آنان را نمی‌شنود. تا کی باید این وضعیت ادامه پیدا کند؟
راستی بودجه کمربند سبزی که قرار بود با مشارکت محیط زیست و منابع طبیعی اطراف بردخون ایجاد شود، چه شد؟
بخشدار بردخون طی این سه سال چه اقدام مؤثری انجام داده است؟ مسئولان شهرستانی و استانی آمدند و رفتند، اما وضعیت هر روز بدتر و بدتر می‌شود.
آیا می‌دانید همین آب‌هایی که عصرها بعد از پایان گردوغبار برای شست‌وشوی حیاط منازل هدر می‌رود، اگر به‌درستی مدیریت شود، می‌تواند برای ایجاد جنگل‌کاری و احیای گونه‌های بومی اطراف بردخون استفاده شود؟
آقایان شورای شهر و مسئولان بخش!
شما که نماینده مردم هستید، آیا در این چند سال حتی یک‌بار برای برگزاری نشست تخصصی در پایتخت یا مرکز استان اقدام کرده‌اید و توانسته‌اید بودجه‌ای جذب کنید؟ یا فقط مثل بقیه شهروندان، در گروه‌های واتساپی و فضای مجازی وعده و وعید می‌دهید و بعد همه چیز را به حال خود رها می‌کنید؟
و سوال مهم‌تر: چرا اعتبارات آلایندگی که باید برای حل این معضل استفاده شود، در جای دیگری هزینه می‌شود و صرف آسفالت و امور غیرمرتبط می‌گردد؟
مردم بردخون امروز خسته و درمانده‌اند؛ خسته از خاک، خسته از وعده‌های توخالی و خسته از مسئولانی که فقط به فکر نرم‌تر شدن صندلی‌هایشان هستند.
مسئولان!
مردم بردخون دیگر طاقت خاک‌خوردن ندارند. به دادشان برسید و اجازه ندهید خروارها خاک، زندگی آنان را دفن کند. مردم این شهر هنوز هم امیدوارند صدایشان شنیده شود و راه‌حلی دائمی برای پایان دادن به این بحران پیدا شود.
