حسین مهرابی می‌گوید بیش از پانزده سال است که در جلسات مختلف وزارتخانه‌ها و سازمان‌های ذی‌ربط بر دو بحران اساسی ـ کمبود آب و افزایش دما ـ تأکید کرده است. به باور او، اگر امروز تصمیمات علمی و عملی اتخاذ نشود، فردا بسیار دیر خواهد بود.
فناوری‌های نوین در مدیریت آب
یکی از راهکارهای پیشنهادی مهرابی، ذخیره‌سازی آب بارندگی در سیستم‌های زیرزمینی و سپتیک‌مانند است. او معتقد است این فناوری‌ها می‌توانند همانند یک سد طبیعی عمل کرده و منبعی پایدار برای چرخه تولید کشاورزی فراهم آورند.
نگاه به ظرفیت‌های خلیج فارس و بوشهر
مهرابی از سال‌ها پیش بر این باور بوده است که ظرفیت‌های حوزه خلیج فارس و استان بوشهر می‌توانند با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین به یکی از کانون‌های مهم تولید کشاورزی تبدیل شوند. به گفته او، استفاده هوشمندانه از تکنولوژی در این مناطق می‌تواند بهره‌وری منابع محدود آبی را به‌طور چشمگیری افزایش دهد.
کشت فراسرزمینی؛ راهکاری برای محصولات پرمصرف
از دیگر پیشنهادهای کلیدی او توسعه کشت فراسرزمینی است. این شیوه به معنای تولید محصولات پرمصرف و آب‌بر در کشورهایی با شرایط آبی و اقلیمی مناسب‌تر است؛ محصولاتی که سپس برای تأمین نیاز داخلی وارد ایران می‌شوند. مهرابی این راهکار را یکی از مسیرهای مهم برای کاهش فشار بر منابع آبی داخلی و تضمین امنیت غذایی می‌داند.
هواکشت و هیدروپونیک؛ کشاورزی آینده
مهرابی همچنین تأکید می‌کند که تکنولوژی‌هایی مانند هواکشت و هیدروپونیک می‌توانند مصرف آب را به‌شدت کاهش دهند و بازدهی تولید را بالا ببرند. او معتقد است جهاد کشاورزی و سازمان‌های مرتبط باید در زمینه صدور مجوزها برای این پروژه‌ها تسهیل ایجاد کرده و با تشویق، آموزش‌های تخصصی و حمایت‌های هدفمند کشاورزان را به سمت استفاده از این روش‌های نوین سوق دهند.
محدود کردن کشت‌های خاکی سنتی
به باور مهرابی، ادامه کشت‌های خاکی سنتی در شرایط فعلی نه‌تنها اقتصادی نیست بلکه به‌دلیل مصرف بالای آب و هزینه‌های سنگین، صرفه تولید را از بین می‌برد. او تأکید دارد که سیاست‌گذاری‌ها باید به سمت محدود کردن کشت‌های خاکی و جایگزینی آن‌ها با روش‌های نوین و کم‌مصرف حرکت کند.
نقش دولت و ضرورت سیاست‌گذاری ملی
او با تأکید بر نقش دولت می‌گوید: «همان‌طور که احداث سد یا نیروگاه یک پروژه ملی است، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های ذخیره و بهینه‌سازی آب نیز باید به‌عنوان یک پروژه ملی دنبال شود. بدون مدیریت آب، تولید پایدار امکان‌پذیر نیست.»
هشدار پایانی
کارشناسان نیز معتقدند اجرای این رویکردها علاوه بر افزایش بهره‌وری، می‌تواند زمینه‌ساز توسعه صادرات و ایجاد اشتغال در بخش کشاورزی شود. مهرابی در پایان تأکید می‌کند: «آینده امنیت غذایی ایران به تصمیم‌هایی وابسته است که امروز گرفته می‌شود؛ فردا برای جبران بسیار دیر خواهد بود.»
