سال‌هاست نام جاده ساحلی دیر – بردخون با حوادث تلخ، مرگ‌های ناگهانی و خانواده‌های داغدار گره خورده است. جاده‌ای که می‌توانست به‌عنوان یکی از زیباترین مسیرهای گردشگری استان بوشهر شناخته شود، امروز به دلیل بی‌توجهی مسئولان و نبود بودجه کافی، به «جاده مرگ» معروف شده است.
با وجود مطالبه مداوم مردم و پیگیری رسانه‌ها، این محور تاکنون ردیف بودجه جداگانه‌ای در طرح‌های ملی نداشته و تنها با اعتبارات محدود استانی و منابع راهداری به‌صورت مقطعی و قطره‌چکانی ترمیم شده است. این در حالی است که آمار بالای تصادفات و فوتی‌های این مسیر، عمق بحران و ضرورت تخصیص اعتبار ملی را آشکار می‌سازد.
یکی از اهالی دیر می‌گوید: مسیر ساحلی دیر – بردخون زیباست، اما از ترس جانمان کمتر کسی جرات تردد در آن دارد. جاده‌ای که باید مسیر زندگی باشد، به مسیر مرگ بدل شده است. این سخن، روایت مشترک بسیاری از خانواده‌هایی است که عزیزانشان را در همین محور از دست داده‌اند.
در آستانه سفر وزیر راه و شهرسازی به استان بوشهر، افکار عمومی بار دیگر این مطالبه جدی را تکرار می‌کنند: پایان دادن به وعده‌های توخالی و اختصاص ردیف بودجه مستقل برای تکمیل و ایمن‌سازی این محور حیاتی. مردم جنوب استان انتظار دارند این بار صدای آنان شنیده شود و اقدام عملی جایگزین حرف‌های تکراری شود.
جاده دیر – بردخون تنها یک مسیر نیست؛ نمادی است از مطالبه‌ای بر زمین‌مانده که سال‌ها با جان مردم معامله کرده است. اکنون وقت آن رسیده است که دولت و وزارت راه با تصمیمی قاطع و بودجه‌ای کافی، به انتظار طولانی مردم پایان دهند و این جاده مرگبار را به مسیر زندگی بدل کنند.
