به گزارش پایگاه خبری سورا، این روزها واگذاری ۴۳ هکتار از اراضی ساحلی بندر کنگان، نگرانیهای زیادی را در میان دوستداران محیط زیست، فعالان اجتماعی و مردم محلی برانگیخته است. این زمینها که در میان آنها چهار خور تاریخی کنگان قرار دارد، از معدود مناطق بکر این شهر هستند که همچنان چشمانداز طبیعی خود را حفظ کردهاند.
کارشناسان محیط زیست هشدار میدهند که این خورها، که با جزر و مد دریا تغییر شکل میدهند، بخشی از اکوسیستم طبیعی منطقه هستند و هرگونه ساختوساز در این محدوده میتواند آسیب جبرانناپذیری به محیط زیست وارد کند.
یکی از فعالان محیط زیست در این باره میگوید: چطور میشود در میان این خورها، که پیوسته تحت تأثیر جزر و مد دریا هستند، ساختوساز کرد؟ این خورها متعلق به طبیعت و همه مردم ایران است. باید برای حفظ آنها اقدام جدی صورت گیرد و حتی در فهرست میراث جهانی ثبت شوند.
برخی کارشناسان نیز پیشنهاد میکنند که این منطقه به یک جنگل حرا تبدیل شود؛ زیستگاهی طبیعی که میتواند دوباره میزبان پرندگان مهاجر و لاکپشتهای پوزهعقابی باشد. این پیشنهاد نه تنها به حفظ محیط زیست کمک میکند، بلکه میتواند به یک جاذبه گردشگری پایدار برای کنگان تبدیل شود.
در حالی که نگرانیها درباره واگذاری این اراضی افزایش یافته است، برخی معتقدند که باید دیوان عالی کشور به این موضوع ورود کند و مشخص کند که آیا ساختوساز در چنین منطقهای، که هم از نظر طبیعی و هم از نظر فرهنگی اهمیت دارد، قانونی و منطقی است یا نه.
حالا چشمها به مسئولان دوخته شده است. آیا آنها صدای طبیعت و مردم را خواهند شنید یا ۴۳ هکتار از آخرین زمینهای بکر کنگان به خاطرهها خواهند پیوست؟