منطقه حفاظت شده مند، روزگاری زیستگاهی امن و آرام برای آهوان شنی بود؛ نمادی از زیبایی جنوب استان و چشم‌چراغ دل طبیعت‌دوستان. اما امروز، این منطقه در آتش بی‌تدبیری و خشکسالی می‌سوزد. بارها هشدار داده بودیم که خشکسالی، آهوان را از زیستگاه امن‌شان به سمت شهرها و روستاها می‌کشاند؛ جایی که گرسنگی و تشنگی آن‌ها را به کام مرگ می‌فرستد.
دیگر کمتر رد پایی از امنیت در منطقه مند به چشم می‌خورد. در گوشه و کنار، تورهای مزارع کشاورزی، دام مرگباری برای آهوان تشنه و گرسنه پهن کرده‌اند. آن‌هایی که خوش‌شانس‌ترند، شاید به جاده برسند؛ اما آنجا هم خودروها، آخرین میخ را بر تابوت زندگی‌شان می‌کوبند. و آن‌هایی که هنوز رمقی دارند، شکارچیانی را می‌بینند که گلوله‌هایشان را در قلب نحیف و گرسنه آهوان شلیک می‌کنند.
گزارش‌های رسیده و تصاویر دردناکی که اخیراً به دست ما رسیده‌اند، عمق فاجعه را عریان‌تر از همیشه نشان می‌دهند؛ سر بریده آهوان شنی در بیابان رها شده و دست و پاهایشان، بی‌رحمانه جدا شده‌اند. آیا این، بهای زیستن در منطقه‌ای است که روزگاری مایه افتخار بود؟
دردناک‌تر از همه اینکه، مسئولانی که باید حافظ این منطقه می‌بودند، با انتقال رئیس پیشین منطقه حفاظت شده کسی که به محیط زیست عشق می‌ورزید و امنیت قابل توجهی در این زیستگاه برقرار کرده بود تیر خلاص را به پیکر نیمه‌جان این منطقه زدند. حالا، در نبود مدیری دلسوز و کارآمد، این سرزمین اسیر بی‌قانونی و تاراج شده است.
سه پاسگاه محیط‌بانی در منطقه وجود دارد؛ اما با کمبود شدید نیرو و بودجه مواجه‌اند. پاسگاه محیط‌بانی شهید علی کشاورز، که قرار بود سنگری باشد در برابر شکارچیان، حالا فقط یک ساختمان خالی است؛ بدون حتی یک نیروی دائم که همیشه مستقر باشد.
آهوی شنی مند، نه تنها جواهری در طبیعت جنوب استان بلکه نماد حیات و زیبایی این سرزمین است. اما امروز، تعداد «قلب‌های گرسنه»اش هر روز کمتر می‌شود. صنایع پتروشیمی منطقه، بارها در بوق و کرنا کرده‌اند که حامی آهوان هستند؛ اما در عمل، سهم‌شان از حفاظت محیط زیست، چند بنر تبلیغاتی کوتاه‌مدت و وعده‌های توخالی بوده است.
ما از مسئولان عاجزانه می‌خواهیم که هرچه سریع‌تر، مدیر قبلی منطقه حفاظت شده مند را که شناخت کامل و علاقه قلبی به این منطقه داشت، به منطقه مند بازگردانند؛ پیش از آنکه تعداد بیشتری از این موجودات معصوم، قربانی خشکسالی و شکار غیرقانونی شوند.
منطقه حفاظت شده مند، زخمی عمیق بر دل جنوب استان است؛ زخمی که هر روز با شلیک هر گلوله، هر تور، هر تصادف، و هر بی‌توجهی مسئولان عمیق‌تر می‌شود.
با دیدن این تصاویر و شنیدن این دردها، قلب هر انسانی می‌لرزد. آهوان مند، شایسته ترحم و حمایت‌اند؛ نه اینکه سر بریده‌شان در بیابان رها شود.
