چند قربانی دیگر لازم است تا مسئولان فکری به حال جاده مرگ کنند؟ این سؤال، دغدغه‌ی هر روزه‌ی شهروندان بردخون، دیر و مسافران این مسیر خطرناک است. جاده‌ای که باید محل عبور ایمن مردم باشد، به تهدیدی جدی تبدیل شده و بی‌توجهی نهادهای متولی، مشکلات آن را دوچندان کرده است.
بر اساس قوانین کشور، اداره کل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای استان بوشهر، فرمانداری دیر و استانداری بوشهر موظف‌اند اقدامات فوری برای تعریض مسیر، ایجاد شانه خاکی استاندارد، نصب علائم هشداردهنده و بهبود کیفیت آسفالت انجام دهند. اما به جای این راهکارهای اساسی، راه‌حل جدید و عجیب راهداری دیر، چیدن گونی‌های پر از خاک در کنار جاده است.
به جای اصلاح اساسی مسیر، مسئولان جاده را با گونی‌های خاک علامت‌گذاری کرده‌اند. نه تعریضی صورت گرفته، نه شانه‌ی استانداردی اضافه شده، نه علائم هشداردهنده‌ی مناسبی نصب شده است. گونی‌هایی که نه بازتاب نور دارند، نه رنگ مشخص، نه هیچ استانداردی برای هشداردهی!
رانندگان در شب با صحنه‌ای عجیب روبه‌رو می‌شوند: هر چند متر، یک گونی خاک در کنار جاده! آیا این اقدام، ایمنی جاده را تأمین می‌کند یا خودش عاملی برای وقوع تصادفات بیشتر خواهد شد؟ مردم و کارشناسان، این روش را توهین به شعور شهروندان و بازی با جان مردم می‌دانند.
مردم و رانندگان این مسیر بارها خواستار اجرای اصلاحات اساسی شده‌اند، اما در پاسخ، توجیه، وعده‌های بی‌سرانجام و حالا هم گونی‌های خاک! چرا نهادهای متولی پاسخ‌گوی تخصیص بودجه، نظارت بر کیفیت اجرا و تأمین ایمنی جاده نیستند؟
مطابق ماده ۳ قانون راه‌ها و ماده ۲ قانون برنامه‌وبودجه، مسئولان باید شفاف اعلام کنند که چه اعتباری به این جاده اختصاص داده شده و چگونه هزینه شده است. مردم حق دارند بدانند که چرا برای جان آن‌ها ارزش قائل نیستند.
اگر اقدامی فوری صورت نگیرد، این جاده همچنان به گرفتن جان انسان‌ها ادامه خواهد داد. مردم این منطقه دیگر وعده‌های بی‌نتیجه نمی‌خواهند، آن‌ها امنیت می‌خواهند. آیا مسئولان پاسخی برای این مطالبه‌ی برحق دارند؟
