جوابیه اخیر شهرداری بندر دیر نه تنها از حجم انتقادات نکاست، بلکه به باور بسیاری از شهروندان، ضعف جدی مدیریت شهری در حوزه شفافیت و ارتباط با مردم را آشکارتر کرد. شهرداری در اطلاعیه خود تلاش میکند انتقادات بهروز حقیقت، مطالبهگر شناختهشده دیر را تخریب معرفی کند، اما منتقدان میگویند:
شهرداری دیر بهجای ارائه سند، همیشه صورتمسئله را پاک میکند.
بهروز حقیقت سالهاست درباره نحوه هزینهکرد اعتبارات، وضعیت پروژهها و عملکرد عمرانی شهرداری پرسشهای مستندی مطرح میکند؛ پرسشهایی که تا امروز هیچ نشست خبری، گزارش مالی عمومی یا گفتوگوی رسمی شهرداری برای پاسخ دادن به آنها برگزار نشده است.
در چنین شرایطی، شکایت از حقیقت بهجای شفافسازی برای بسیاری از مردم دیر یک پیام روشن دارد: در شهرداری دیر، طرح پرسش هزینه دارد.
یکی از جدیترین انتقادات فعالان رسانهای این است که شهرداری دیر طی سالهای اخیر حتی یک نشست رسمی با خبرنگاران برگزار نکرده است.
پروژههای شهری، بودجهها، قراردادها و هزینهکردها هم نه در سایت رسمی منتشر میشود، نه در قالب گزارش سالانه در دسترس مردم قرار میگیرد.
در حالیکه قانون شهرداریها دستگاههای اجرایی را موظف به ارائه اطلاعات عمومی میداند، دیر شاهد پنهانکاری سیستماتیک در ارائه اسناد مالی است؛ موضوعی که دقیقاً محور مطالبهگری بهروز حقیقت بوده است.
بخش قابلتوجهی از مردم دیر معتقدند شهرداری دیر با طرح شکایت، میکوشد صدای پرسشگر را خاموش کند.
یکی از فعالان اجتماعی به سورا میگوید: اگر شهرداری سند داشت، همین حالا منتشر میکرد. وقتی سندی منتشر نمیشود، وقتی نشست خبری وجود ندارد، یعنی پاسخ وجود ندارد.
این دیدگاه اکنون در فضای عمومی تقویت شده و حتی کسانی که با لحن تند حقیقت موافق نیستند نیز معتقدند: اصل مطالبه، درست و بهحق است.
انتقادهایی که حقیقت بارها مطرح کرده هنوز پاسخی نگرفته عبارتاند از:
• وضعیت واقعی اعتبارات پروژههای عمرانی چیست؟
• چرا جزئیات قراردادها و هزینهکردها عملاً محرمانه شدهاند؟
• چرا شهرداری گزارش عملکردی در معرض دید عمومی قرار نمیدهد؟
• علت اجتناب سیستماتیک از نشست خبری چیست؟
این پرسشها ستون اصلی مطالبهگری در دیر شدهاند؛ اما جوابیه شهرداری بهجای پاسخ، مسیر شکایت را انتخاب کرده است.
پس از انتشار جوابیه شهرداری، حمایتهای مردمی از بهروز حقیقت بهطور محسوسی افزایش یافته است. بسیاری از شهروندان او را «صدای خاموشنشده دیر» میدانند؛ صدایی که به باور مردم، شهرداری بهجای پاسخ، تلاش کرده آن را ساکت کند.
یک فعال رسانهای میگوید: اگر شهرداری عملکرد شفاف داشت، هیچ مطالبهگری نمیتوانست آن را زیر سؤال ببرد. مشکل، حقیقت نیست؛ مشکل، بیپاسخ بودن پرسشهاست.
واقعیت این است که شکایت از بهروز حقیقت نتوانسته جای خالی شفافیت را پر کند؛ بلکه اکنون شهرداری دیر خود متهم اصلی در پرونده بیپاسخ گذاشتن مطالبات مردمی است.
در شرایطی که شهروندان انتظار گفتوگوی مستقیم و ارائه اسناد مالی داشتند، شهرداری دیر مسیر خلاف جریان مطالبهگری را انتخاب کرده و همین امر باعث شده افکار عمومی بیش از قبل در کنار حقیقت و در برابر مدیریت شهری بایستد.
